İnsanoğlunun yaşamını sürdürmesi ve neslinin devamı için nefs denilen, bencillik veya ego olarak da tanımlanan bir olgu var. Yunus’un “Bir ben vardır benden içeri” dediği, Hacı Bektaşi Veli’nin “Nefsini yenen değil bilen gelsin” diye tarif ettiği nefs…
Nefs duygusu olmasa insan acıktığını anlayıp yemek yemez, zararlı şeylere karşı kendisini koruma güdüsü olmaz veya nesli devam etmez… Bu yönüyle nefs Yaratıcı’nın bize bahşettiği bir nimet… Her nimet gibi kıymeti bilinmez hor kullanılırsa, insanı hüsrana uğratan bir ejderhaya dönüşebilir. Her daim menfaatini, çıkarını düşünen nefsi dizginlemek, kontrol altına almak veya farkında olmak iyi insan olmanın gereğidir…
Nefsini tamamen yenmek nadirattan olmakla birlikte mücadele etmek ve onun farkında olmak bizi zinde tutup, nefsimizin ruhumuza tamamen galip gelmesini engeller. Ruh bize can veren, iyiliklerin kaynağı varoluşumuzun ispatıdır. Ruh ile nefsin savaşını en büyük savaş gören bir medeniyetin mirasçıları olarak; başkalarının kusurlarını görmek, araştırmak yerine kendi benliğimizdeki çabaya eğilmek iyi insan olma yolunda daha doğrudur…
Başkalarının ayıbını araştıran kendi ayıbını görmez. Bu davranış aynı zamanda kişinin kendi benliğini yüceltmesine ve bencilliğini arttırmasına sebeptir. Modern dünyanın çıkarcılığının menfaatçiliğinin de ana nedeni budur. Sadece nefsi körükleyici bir kültür, nefsten ruhtan habersiz bir anlayış…
Kişisel gelişim kitaplarının, gayri meşru başarı hikayelerinin, rol model gösterilen uyuşturucu bağımlısı starların, özünden habersiz fenomenlerin, şuursuz politikacıların yaldızlı hayatlarının bize katacağı bir değer yoktur. Olsa olsa nefsin ve bencilliğin beraberinde yayılan merhametsizliğin ve vicdansız katı kalplerin sahibi duyarsız nesiller olur…
Nefsini tabulaştıran bir toplum neden başkalarını düşünsün? Nefs ile ruhun savaşında kalp, karşılıksız sevmeyi bilen bir kalp en büyük yardımcıdır. Ailede sevgisiz büyümüş, hatta hiç aile sıcaklığını yaşamamış, etrafında çevresinde sadece menfaatlerin öncelendiği bir ortamda yetişen nesillerin kalpleri de ruha yardımcı olmaktan çok uzaktır. Bu noktada sağlam bir inanç ve medeniyet bilinci imdada yetişebilir. Bu ise iyi bir eğitim ile olur. Medeniyetimizi öğreneceğimiz okullarımızın, üniversitelerimizin eğitim kadrolarının önemi fevkalade büyüktür. Bir milletin refah seviyesinin yükselmesi de eğitimle olur…
Selam olsun irfan eğitiminden nasibini almış eğitim camiasının neferlerine…
