Hayatın en güzel anları bahara benzetilir, aşklar baharda başlamış gibi yazılır, çizilir. Güz kederin rengiyse bahar mutluluğa boyalı. Bizden güzel, bizimle güzel bir mevsim. Sevilen, çok sevilen her şey bana baharı andırıyor. Ruhun ninnisi, gözlerin bayramı bahardır belki de...
Şimdilerde hayat bize iki bahar borçlu. İki senedir evlerdeyiz, mesafeliyiz, uzağız. Hayattan, eğitimden, en üzücüsü ise sevdiklerimizden. Ve... ufukta şimdilik görünen özgür bir bahar yok.
İki bayram, bayramdan habersiz. İki ramazan, iftar neşesini unuttu.
Sosyal hayat çıkmaz sokakta, ekonomik sıkıntı umutları tüketmek üzere. Hergün intihar haberleriyle normalleşen bir durum daha var. Artık kimse kimseyi dinlemiyor ve anlamıyor. En acısı görmüyor.
Televizyonda kravatlı, zeki insanların verdiği akılla evladının karnını doyurmaya çalışan binlercesi var. Sözler ne zamandır güzeldir biliyor musunuz? Onları tuttuğunuz zaman. Fakirliği öven hocalarımız, rezidanslarda elektrik gitmez, sular kesilmez, biliriz. Yüksekten bakınca kimleri görüyorsunuz? Bizler de inananlar, inanmış gibi yapanlar bir de isyan edenlere bölündük sayenizde.
Evlatlarımız için güzel bir dünya hayal etmiştik, bizden güzel, bizden mutlu olsunlar diye çabalamamız gerekirken karanlık çağa adımladığımızı düşünmek üzücü.
Uzun uzun yazıları okuyanların az olduğunu biliyorum, bari uzun uzun düşünelim. Bizler elimizi taşın altından asla çekmeyelim ve güzel bir hayat için hala bir şansımızın olduğunu unutmayalım. Biraz daha sabır ve umut kalmıştır heybemizde. "Kader gayrete aşıktır." Bu da bizi ruhlandırsın ve etrafımıza ışık olmamıza neden olsun...
