Çoğunlukla azim ile karıştırdığımız hırs insanın gözünü kör edebilir. İnsan davranışları arasında bazılarını toplum içerisinde fayda ve zararlarını müşahede ettiğimiz şekliyle değerlendirebiliriz. Cömertlik topluma katkısı olan bir davranış olduğu gibi, cimrilik de zararı olan bir davranıştır…
Hırs daha çok kişinin kendisini içten içe çürüttüğü bir duruma tanıklık eder. İnsanın hayatta kalması, zorluklarla mücadele etmesi ve ilerlemesi için çaba göstermesine ihtiyaç vardır. Yaratılış gereği benliğimize yerleştirilmiş nefs bunun için vardır. Ancak nefsin kontrol edilmesi şarttır ve erdemli insan da nefsini kontrol edenlerin arasından çıkar. Nadirattan da olsa nefsinin dizginleri elinde olan kâmil insanlar bize hırsın sadece ilimde hoş görüleceğini söylerler...
Öfke ile de anılan hırs bir şeye olan aşırı istek ve tutkudur. Bu bir dünya mevki, makamı ve rütbesi olduğu gibi, bir zenginlik, varlık, şöhret hırsı da olabilir. Başkalarının elinde olana tamah etmek ve hatta haset etmek de aşırı hırsın sonucu kaçınılmaz arzulardır…
Kadim medeniyetimiz bize kişinin rızkının belli olduğunu, çalışmamızın sonucunda onun zaten bize verileceğini telkin eder. Belli olan bir imkânın meşru daire içinde kalarak çalışıp elde edilmesini ibadet sayan bir kültür ne güzeldir… Hal böyle iken fani dünyanın lezzetlerine aldanıp, olmadık hileler ve ayak oyunları ile hırsla kul hakkı yemek akıl alır bir iş değildir…
Hırslı insan içindeki kötü duygular ile asla huzurlu olamaz, hep daha fazlası için uğraşır ve içi içini yer. Empati duygusunu kaybeder, hata üzerine hata yapsa da gerçekleri göremez olur. Belki bir gün hırsı ile elde etmek istediğini de alır ancak geriye dönüp baktığında kırıp döktüğünü toplamak her zaman mümkün olmaz…
Nasibinden fazlasını elde edemeyeceğin bir dünya için değer mi? Bu soru çalışıp çabalamaya engel değildir. Sonuna kadar çalışmak ancak sana yazılana ulaşacağını bilmek insana huzur verir. Çalışmasını ve azmini engellemez aksine işlerini kolaylaştırır. Yalnız kalmaktan korur…
Gayretli, hareketli ve azimli olan insanların hırsın zehirli ağına düşmemesi için iyilik amaçlı hedeflere yönelmeleri ve bu yönde çalışmaları tavsiye edilir. İyiliğin de şöhret amaçlı değil, menfaat gözetmeksizin, karşılıksız olması beklenir…
Muhabbetle…