ALKÜ Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nden bahsedeceğim bugün.
Canımı sıkan, beni yaralayan bir duruma şahit oldum. Abartıyor olamam.
Refakatçisi olmayan yaşlı bir amca ve acilde idi.
Belli sıkıntıları var, sağlık açısından problemi olmasa zaten acilde ne işi var.
Bu arada 'acil'in anlamını açıklamama gerek yok diye düşünüyorum. Bizler vatandaşlar olarak biliyoruz ama sağlık personeli açısından anlamı ne, algılamakta güçlük çektim, şahit olduğum durum karşısında.
Her neyse... Bir arkadaşımın rahatsızlığı nedeniyle hastanede bulundum ki, bulunmaz ve şahit olmaz olaydım.
Amcanın tuvalet ihtiyacı geldiği için sedyeden kalkmaya çalışması ve sonrasında yaşanan olaylar, ‘insanlar insanlığı’ unutmuş dedirtti.
Bir acil personeli ve yaşlı amca arasında geçen olayı gördüğüm gibi aynen sizlere aktarıyorum. Tuvaleti geldiği için güç bela yatağından kalkmaya çalışan ve daha sonrasında ise, zar zor tutunarak iki büklüm durabilen amca idrarını kaçırdı. Çevredeki hasta yakınları da düştü düşecek olan amcamızı yeniden yerine kaldırmıştı ki, hanım kızımız geldi amcanın yanına.
Acil personeli olan arkadaş, amcanın yanına gelerek, 'neden kalkıyorsun' diye sordu. Amca 'çok tuvaletim geldi. Bu yüzden kalkmak zorunda kaldım' dedi. Ablamız da çok bilmiş, 'belli yapmışsın altına' dedi. Gözlem yeteneğine hayran kaldım personelin. Amca 'Ama hala var' deyince, bilirsiniz ördek vardır yatalak hastalar için verilen. Geldi öylece attı mı, başına mı çaldı belli olmayan bir tavırla verdi, gitti amcanın eline. Empatiden uzaktı. Oysa erkek bir hasta bakıcı çağırabildi. Acaba ben mi duygusal yaklaşıyorum diye düşündüm. Ama arkadaşım da aynı tepkiyi verince, hiç de öyle olmadığını fark ettim. Bu arada bu olaylar olurken, sağlık personeli bir daha ne geldi, ne gitti, ördeği almak için amcanın elinden.
Amca da baktı kimse gelmiyor, attı elinden ördeği. 'OH OLSUN' dedim içimden.
Yahu siz ne yapıyorsunuz? Sen sağlık personelisin be arkadaş. Kendin yardım etmiyorsan birine söyle. Bu nasıl insanlık..
Sağlıkta çağ atlayacağız derken, insanlıktan başka bir varlığa evrilmişiz. İnsana insan gibi muamele yok. Aaa ama bakın bir olay daha yaşanmıştı hastane içerisinde. Çok yakından ilgilendiler teyzeyle. Ama insanlık duygusu olmadan yapılan bu yanlış, perde indirdi gözlere.
Diyeceğim şudur ki, öyle koca koca bina dikmekle olmuyormuş bu işler. Kapalı kapılar ardında, görmediğimiz göremediğimiz daha neler var kim bilir.
Sağlık personeli isen ve bunu kendine görev edindiysen, sabrın da olacak, insanlığın da, vicdanın da. Hastanede çalışacak insanların önce vicdanı olması gerektiğini bir kez daha anladım. Okumakla, okulu derecelerle bitirmekle olmuyormuş...