Gün içinde kaç kez soluk alıp olayları dışarıdan izleyebiliyorsun? Hepimizin ağzında bir söylem “hiç boş vaktim yok, gün bana yetmiyor, hiçbir şeyi yetiştiremiyorum” Oysa günün sonunda bir önceki günden farksız kendini tekrarlayan bireylerden ibaretiz. Sakin olun, nefes alın, durun. Her anımız biricik ve tek. Bir daha geçmek istesek de döndürmemiz mümkün değil. Her yılımız bir defaya mahsus geçip gidiyor hayatımızdan. Bizse tüm bunların içinde koşturup duruyoruz. Hadi Yavaşla.. SADELEŞ Sana ilişkin bütün tanımlamalardan sıyrıldın mı hiç? Kendini her şeyden bağımsız sadece “sen” olarak görmeyi denedin mi? İsmimizin önüne ne çok görev yerleştirir olduk. Hatta bundan da büyük zevk duyduğumuzu unutmamak lazım. Peki atalar “iki karpuz bir koltuğa sığmaz” dememiş miydi? Bölünerek her yaptığımız işi de yarım bırakmış olmuyor muyuz? Bir de bugünlerde etrafta tükenmiş yorgun ruhlar dolaşır halde değil mi? Bıkkınlık daha yolun başında olan küçük yavrularımızın ağzına sakız olmuşken. Hadi Sadeleş..