En son okuduğunuz kitabın adını sorsam kaç ay öncesine dönmeniz gerekir? Ya da yıl? Yoksa hala okumakta olduğunuz satırlardan mı bahsedeceksiniz. Ki bu cevabı vermenizi çok isterdim.
Okumuyoruz, okumaktan koşar adım kaçıyoruz. Okumak sadece çocuklarımız için olmazsa olmaz gibi deli saçması bir algımız var. Karşılaştığım ne kadar ebeveyn varsa hepsinin ağzında;
“hocam bizim çocuk eline hiç kitap almıyor ne yapacağımızı şaşırdık” cümlesi.
Anında yapıştırıyorum ben de;
“peki ya siz, siz hiç okuyor musunuz?”
Derin bir sessizlik önce. Sonra da;
“aman hocam ya bizi çocukla bir mi tutuyorsun, ne gerek var bu yaştan sonra, unumuzu elemiş eleğimizi de asmışız biz dedikleri an;
“hadi geçmiş olsun diyorum, öyle içimden de değil gözlerinin içine bakarak söylüyorum. Siz çocuğunuza ayna olmazsanız o kendini bulamaz. Hem bırakalım çocukları bir kenara en çok da kendi gelişiminiz için, hayata devam ederken öylece yerinizde kalmamak için, paslanmamak için..
Yaşam sürekli akış halinde. İnsan evladı ise ne yazık ki belirli bir yaştan sonra duraklama dönemini tercih ediyor. Özellikle işini ele alıp, evlenip, çoluk çocuğa karışınca, sanki mücadele etmeye değer bir konu kalmamış, bundan sonrası günlerin tekrarı bakış açısıyla devam ediyor birçok kişi hayatına. Sonrasında ise yaşanılan depresyon, kaygı bozukluğu vb “neden benim başıma geliyor” sorusunun cevabını arayıp duruyoruz.
Durmayın, bir kenara çekip seyre dalmayın hayatı. Yaşayın, olabildiğince çok yaşayın. Dahil olun, burnunuzu sokun haddiniz tutarınca.
Okuyun. Okudukça daha çok anlam kazanacak olanlar. Başka pencereler görecek, size yakın olanları dahil edeceksiniz hikayenize. Tek çözüm sığlığından alternatiflere kapı aralayacaksınız. Sadece sizde değil diğerlerinde de benzer zorluklara şahit oldukça hafifleyeceksiniz. Çevrenize geniş gözlerle bakacak, tahammül depolayacaksınız.
Ve en önemlisi okudukça ne kadar olmamış, ham, çiğ olduğunuzu fark edecek daha çok okuyacaksınız. Şu hayattaki en tatlı bulaşıcıdır iki satır cümle.
Hadi bir roman, bir gazete köşesi, bir dergi, bir takvim yaprağı arkası, bir şiir, bir söz.
Hadi durma öyle, hemen şimdi..