Ne günler ama. 2020 hafızalara öyle kazındı ki , tüm insanlığa iyi bir ders verdi . Dünya için aynısını söyleyemem . Uzun zamandan sonra kısa bir istirahati hakketti.
Bize güç gösterisi yapan bazı devletler şimdilerde başarısızlığına imza atarken , kısa bir hatırlatma mı yapsak?
Alış veriş yapamadan duramayanlar derin bir nefes aldı. Böylece gerekenin ne olduğunu ,ne kadar olduğunu anladı,anladık. Dolu dolu giysi dolabının yerine kitap dolu dolaplar çok daha önemliymiş . Mutfakla arası olmayanlar içlerindeki cevheri keşfetti ,meğer ne marifetli insanlar varmış ,gördük . Sanatın bir dalıdır pişirmek ,sunum hazırlamak . Katılmayan ?
Eğitimin önemini anladık. Beşikten mezara kadar oku ! Şimdilerde daha iyi anlaşıldı bu . Umarım unutulmaz .
Gerçek özlemi tattık. Ne kapı kaldı açık ne baca . Sevdiklerini düşünenler aslında fedakarlığı öğrendi bu dönemde. Kısa bir süre içerisinde esir olmanın ne demek olduğunu öğrendik . Şimdi kafeste kuşları ,sirklerde doğal yaşamından koparılan hayvanları anladık.
Maddi manevi zorluk çekenleri hatırladık. Hatırlamak yetmez elbet . Hayırseverleri de tanıdık, isimlerini bilemesek de .
Doktorların değerini anladık . Gökte Allah yerde onlar dedik . En zor sınavda bir çoğumuz sevdiklerimizi emanet etti onlara . Yüzlerinde okuduk yorgunluğu belki ve belki canını tehlikeye atmanın ne olduğunu de en iyi onların yüzünde gördük.
Kayıp vermenin acısını yaşarken , kalabalık olmadan yas evi olmayı öğrendik .
Geçecek kuşkusuz . Tarih sayfaları yazacak tüm bunları. Şimdilik biz bize düşeni yapacağız , evde kalıp bu fırtınanın dinmesini bekleyeceğiz...