2016 yılı turizm kötü, ölü sezon, uçak krizi, Rusya krizi diye diye geçti. Bu durumdan etkilenen esnafın hali ortada, anlatmaya bile gerek yok. 2016 bitti 2017'yi bekliyoruz, umutluyuz, her şey iyi olacak derken peki esnaf ne düşünüyor diye soran hiç oldu mu? Pek sanmıyorum. Esnaf can çekişirken, kan ağlarken kimse onların halini hatrını sordu mu? Siz umutlusunuz, peki esnaf? Alanya turizmden beslenen bir ilçe. Turizminde olmazsa olmazı esnafımız. Ama onların dertleri saymakla bitmiyor. Kimi umutsuzlukta kimide umutsuz bir bekleyişte. Geçen gün çarşı esnafının içerisinde gezerken, bazı dükkanların boş bazılarında önünde de düşünceli düşünceli oturan esnaf abilerimle karşılaştım. Hallerini hatırlarını sormamak elde değildi elbette. 2017'den beklentilerini sorduğumda 'dün neydi ki bugün ne olsun' dediler. Bu umutsuzluğa bu çaresizliğe kim sürüklüyor onları. Turizmde yaşanan her bir kıpırtıda yeşeren umutları bir anda yerle bir olan esnafımız umutsuz ve çaresiz kalmış. Bunun çaresi nedir bilmem ama onları bu çaresizliğe ve umutsuzluğa itenlerin bir an önce bir şeyler yapması gerektiği aşikar. Herkes konuşuyor ama icraat yok. 2017 yaz sezonunu iyi olacak diyorsunuz da ne olacak belli değil. Esnaf her ışıkta mutlu olmaya çalışsa da gelen destekler, yapılanlar onlara yetersiz. Umutsuzluk içerisinde umut arayan esnafımız artık güzel günler görmeli. Fahiş fiyatlarla ödedikleri dükkan kiraları düşmeli, evde ekmek bekleyen ailesi de artık bi nefes almalı.