Geçenlerde izlediğim bir filmde şöyle diyordu umutsuz yazar :
- Biliyor musun, artık kimse uzun yazılar okumuyor .
Daha doksanlarda beyaz perdeye çıkan bu film sanki otuz yıl sonrayı da görmüş gibiydi. Dünden bugüne çok şey değişmiş olsa da , bazı şeyler hala aynı . Neler mi onlar ?
Hala savaşlar devam ediyor . Öncekinden daha fazla , daha vahşi . Ölenler daha çok , yurdundan sürgün edilenler daha yurtsuz .
Açlık ve sefalet filmlerde kalmadı henüz . Hastalıklar da tarihte kaldı diyemem. Üzerine niceleri eklendi .
Doksanlar , o güzel yıllar dediğimiz günler de çok kolay değildi hani . Şimdiyse 2020 alıyor intikamını insandan. Dünya pencerenin arkasından izlemekte hayatı. Diğer canlılar ise hiç olmadığı kadar özgür şu sıralar .
Ramazanın ilk haftasında bir takım düşüncelere yelken açtım. Mesela ilk gün sabahtan akşama kadar yağmur yağdı . Mucizelere inanır mısınız? İnanın , bunca yanlışımıza rağmen Rahmet hala bizlerle. Düşün taşın , aklını başına al der gibi . Onca aç varken başını yastığa koyan toka kızar gibi. Hâlâ bir umut var gibi ...
Görmezden gelmeyelim 2020 yi. Duymazdan gelmeyelim sessiz haykırışı . Bana ne demeyelim, şımarık bir çocuk misali .
Güzel haberler ufaktan yüzünü gösteren güneş gibi gözümüzü almasın . Dünü unutturmasın ki yarına emin adımlar atılsın. Sınavdan çıkarken daha nicelerinin yolda olduğunu aklımızdan çıkarmayalım . En önemlisi insan olduğumuzu bir an bile unutmayalım ...