Güle yakışan gül gibi kokmaktır. Etrafına güzellikler saçmaktır. Renkleriyle umut vermektir . Gülle güldürmektir. Ama çoğu zaman dikenini hesaba katmazlar . El al renge boyanınca bazı gerçeklere göz açmaktır .
Gül hayal belki dikeni saf gerçektir . Yoksa her güzelde bir kusurdur . Kusura bakma , bak mı ?
Var mı öyle yiğitler ?! Kusura karanlık , sükuta ortak olanlar , Mevlana'ya uyanlar , Yunus'u ananlar, Veysel'i dinleyenler .
Samanlıkta bir iyne aramak mı ? Düşünmeyi bırakmak mı ? Kolay olan hangisi ? Sorularıma yanıt verecek birileri var mı?
Bir gülle başladık, konuları taşladık . Deryaları taşırdık, sınırları zorladık . Önemli olanı aradık ,taradık .
Bulduk mu dersiniz ?