İnsan olmak ne zor . Kadın olmak çok daha zor . İnsan hakları , eşitlik hepsi hikaye . Lafta asılı kalan , gerçeği yansıtmayan ve aslında ütopik bir hayal .
Daha anne karnında başlar biz kadınlara şiddet . Yine mi kız , diye yankılanır o uğursuz cümle . Kız ya , bir zamanlar canlı canlı gömülen ,sonra peygamber omzunda gezdirilen kız . Evlat ,can , ana ,abla, ve en nihayetinde eş .
Yükümüz ne kadar da ağır . İtilen ,kakılan , daim suç mühürü gören Kadın .
Gün geçmiyor ki kadına şiddet haberi duyulmasın . Ünlüsü ve ünsüzü ne farkeder . En zarif aynı zamanda en güçlü yine kadındır diyorum . Omzunda hayatı taşıyandır o . Fedakarlığı yarınlara götürür , emeği hayata renk katar . Ne yazık ki bazen de bir erkek egosuna kurban gider .
Nedir sizi bizden değerli kılan ? Düşünüyorum da adetler çok kez günahkar yaşanan olaylarda .
Töreler infaz edilmeli , eğitime bir soru eklenmeli . Ebeveynin terbiyesi yetersiz , toplumun baskısı derecesiz .
Dışlamayın, suçlamayın . Sadece dinleyin ve anlamaya çalışın. Özgürlüğün sadece demirparmaklıklar dışında olduğunu düşünmeyin . Tutsaklık ise düşünce tarzımızda iliklenmiş ve öyle de kalmış .
Zincir taksak ayağa ne değişir ? Kadına şiddetin şekilleri değişkendir , sözlü ve fiziki bazen öldürücü . Yeter ! O bir köle değil !!!