Bir sezonu daha geride bırakıyoruz. Bu yıl Alanyaspor, bana göre her türlü unutulmaz bir sezon geçirdi. Acısıyla tatlısıyla, unutulmaz maçlarıyla geçirdi bu yılı. Yeri geldi üzüldük, yeri geldi sevindik, Josef Sural’ın ölümünü ayrı bir kenara koyuyorum. O acıyı anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalıyor.
İlk devrede yaşadığımız şansızlıklarla bu sezon da düşme korkusu mu yaşayacağız derken, Sergen hocanın gelişiyle Alanyaspor’un adeta çehresi değişti. 3 büyüklerden puan hatta puanlar aldık. Avrupa kapılarını zorladık. Ne kadar yetenekli bir takım olduğumuzu aslında herkese gösterdik. Alanyaspor, her kesim tarafından sevilen, ligin en sempatik takımlarından birisi bana göre...
Sural’ın vefatında ne kadar çok kişiden destek geldi, ne kadar çok kişi acımızı paylaştı bir kez daha gördük. Yalnız bu konuda ufak bir ayrıntı vermeden geçemeyeceğim. Cenaze sonrası Alanyaspor'un ilk maçı Konyaspor ile evindeydi. Konyaspor ile Süper Lig’e çıkma sürecinde play off zamanı sorunlar oldu. İki takım taraftarı arasında sürtüşmeler yaşandı. Sonrasında her lig maçında tartışmalar oluyordu. Ta ki Josef Sural’ın vefatına kadar… Sural’ın vefatı sonrası tüm düşmanlık sona ermiş ve her iki kulüp tarafından bundan sonra kardeş takımı oldukları mesajı verilmişti. Hatta Başkanımız Hasan Çavuşoğlu, basın toplantısında açıkça ‘Konyaspor artık bizim kardeş takımımızdır’ diye açıklama yapmıştı. Burada oynanan maçın başında hatta dostluk görüntüleri herkesi duygulandırmıştı. Yalnız maçın başlama düdüğü ile birlikte sanki her şey unutulmuş gibi tavırlar sergilenmeye başladı.
İlk iki dakika sessiz kalınacaktı ama Konya taraftarı küfürlü tezahüratlarına başladı ve maç boyu devam etti. Josef için maç başında ‘Acınız acımızdır’ yazılı pankart asan Konyasporlu taraftar maç sonu bu pankartı yere atarak şaşırttı. Bizzat statta olduğum için emin bir şekilde söylüyorum böyle ‘tuhaf’ bir acı paylaşma hayatım boyu görmedim.
Başkan Çavuşoğlu dostane tavrımızı göstermek için rakip tribününe giderek taraftarla fotoğraf çektirdi, Alanyaspor taraftarı dostane tezahüratlar yaptı, çiçek verdi ama ne olduysa maçın başlama düdüğüyle her şey değişti. Gerçekten hayretler içinde kaldım hatta sadece ben değil herkes öyle oldu. Böyle acı bir olaya rağmen bu tarz hareketler hiç ama hiç yakışmadı.
Neyse henüz acısı çok taze olan Josef Sural’ın vefatının ardından tartışmalar yaşamak, bu tarz şeyleri konuşmak kifayetsiz olacak. Sadece bu kadarını dile getirmek istedim.
Umarım Alanyaspor bu yıl yaşadığı başarıların çok daha iyilerini seneye üstüne koyarak yaşar. Seneye Avrupa kapılarını zorlamak değil o kapıyı açıp gitmek istiyoruz, bunu da sonuna kadar hak ettiğimizi ve basit, bir iki sezon sonra küme düşecek bir takım olmadığımızı biliyoruz.
