Sevinç, neşe ve mutluluk kaynağı bir yeğeniniz ile hayatta ki sıfatlarınızın çoğalarak büyüdüğü daha başka sorumluluklar aldığımız şu günlerde, amca olmak duygusu bana kendimi özel ve anlamlı hissettiren bir olgu oldu.
Daha önce hiç amca olmamış birisi olarak minik bir bedenin kucağına verilmesi; masum ve saf bakışlarla sana bakmasında ki haz paha biçilemez bir duygu oldu benim için. Gerçek sevgimi vererek yeğenime olan amca figürümü daima yaşatmak için gayret göstereceğim.
Olaya farklı bir bakış açısı kazandıran durum ise kendi amcamı anlamam oluyor herhalde. Bazı sıfatlar başa gelindikçe değeri anlaşılıyor olsa gerek... Amca olma aziz duygusunu da böylelikle anlamış oldum. Kendi amcalarımın bana nasıl baktığını anlamanın kolaylaşması; kendimin de amca olmasıyla ivme kazandı.
Kendi amcamın bana yengemin emaneti olarak görüyorum sözleri ise tüylerimi diken diken etti. Aynı durumda bende olsam sanırım kendi yeğenime de emanet olarak bakacak ve onu gözüm kadar iyi bakarak sakınacaktım birçok şeyden. Sonsuz sevgimi, samimiyetimle ve yaklaşımlarımla hissettirecek ya da en azından ben hissedecektim ve yeğenime de bulaştıracaktım.
Bayram günü kapıyı açmak üzere olan amcamın kimsiniz sorusuna “Ben Aydın, yeğenin.” sesi ile tüyleri diken diken olan amcamı sanırım daha iyi anlıyorum. Kendi yeğenimde beni bayramda hatır sayıp ziyarete gelerek ve bayramı hissettirir yaklaşımlarla oluşan aile saadeti çok özel ve güzel olduğunu empati kurarak idrak edebiliyorum. Umarım bende bunları bir amca olarak yeğenimden görebilirim diyelim.
Dostoyevski sevginin hak edilmesi gereken bir olgu olduğunu savunuyor ve bakın bunu nasıl özetliyor. "Akrabalar arasında zorunlu bir sevgi bağı vardır. Oysa sevginin önce hak edilmesi gerekir. İşte bu yüzden akrabalar arasındaki sevgi bağı samimiyetsiz ve iğrençtir." Dostoyevski hak edilen sevginin değerli olduğundan bahsederken sevginin hak edilmeden bireylere veriliyormuş gibi olmasını da bu ifadelerle özetler nitelikte.
Baba olmaya hazırlayan bir olgu oldu adeta amca olmak. Ve çok büyük bir mutluluk olduğunu amca olmaktan anlamış ve hissetmiş oldum. Baba olmak nasıl bir mutluluk bunu kardeşimin evladına olan bakışlarından anlayabiliyor ya da en azından hissedebiliyorum.
Her yaşın ve sıfatın kendi içinde özellikleri ve güzellikleri barındırdığı anlama olgunluğuna eriştiğimi fark etmek çok güzel bir duygu ve farkındalık. Bunu deneyimlemek de çok güzel bir yaşantısal. Güzel bakmanın da güzel gördüğümü sağladığını düşünerek sözlerime son veriyor, amca olan herkesin bu güzel duygunu derinliklerinde hissetmesini ve keyfini çıkarmasını istiyorum. Sevgiler