Şifa; hastalıktan kurtulma iyileşme anlamına geliyor. Ki genelde duyulduğu anda en çok hastalıktan kurtulma anlamı akılda beliriyor. Yalnız ben bugün iyileşme anlamı üzerine odaklanacağım.
İyileşmek için kötü olmak mı gerekir?
Hala bu soruya cevap verebilmiş değilim. Çünkü bir kişi kötü ya da iyi olmadan arafta bir süreçte geçirebilir. Görünürde onu mutsuz edecek hiçbir sebep bulunmaz, her şey yerli yerindedir, yalnız kişi iyi değildir.
O vakit iyileşme dediğimiz tam olarak nedir?
Bu soruya ilk ve en can alıcı cevabım “kendini tanımak” olur. Yoksa bu cevabım komik mi geldi? İçinizden kendimi nasıl tanımam bu ne biçim bir cevap mı diyorsunuz? Hadi bakalım sizi tanımlayabilecek on madde sıralayın, düşünmeden birilerinden destek almadan. Kolay olmasa gerek..
Diyelim ki sıralayabildik. Çoğu kez şu cümleyi kullanmaz mıyız;
“Nasıl oldu da ben böyle bir şey yaptım”
Kişi kendisini gerçekten tanıdığında şu cevapları verir hale geliyor;
Aslında susup içime atmak istemiyorum.
Aman üzülmesin diye saatlerce birilerini dinlemek istemiyorum.
Tek başıma kalmayı o kadar çok isterken sürekli etrafımdakilere yetişmeye çalışmanın ağırlığını anlatamam.
Ömrümüzü geçirirken kendimizi tanımaya fırsat vermediğimizden daha nice cümle sarf ediyoruz yitip giden yıllara.
Şifanız kendinizde. Doğru teşhisleri koyabildiğiniz özelliklerinizde. Ve unutmayın ki hiçbir şifa bir başkasına keder olmayacak kadar özgürlük alanına sahip.
Kendini gerçekten tanımış kimsenin iyileşmek için maddi ya da çevresel güçlere ihtiyacı yoktur. Küçük ekmek kırıntılarını yemeye çalışan serçelerin yanından geçerken içimdeki huzur, yüzümdeki tebessüm şifa kaynağı değil de nedir?