Alanyaspor, birlik beraberlik ruhunu her geçen gün kaybediyor. Alanyaspor'u takip edenler iyi kötü - aşağı yukarı bazı olan bitenden gelişmelerden ve yaşananlardan haberdardır. Hakan Dizdaroğlu'nun görevi bırakmasının ardından şehirde birlik beraberlik ve bütünlük oluşmuş, bu sinerji ile Alanyaspor her anlamda tepeden yuvarlanan kartopu gibi büyüyerek Türkiye'nin devleri arasına (Süper Lig'e) gelmişti. Geçmişteki bu büyüme yaşanırken, camiadaki birlik beraberlik takıma ve sahaya da yansıyor, bunu açıkca görebiliyorduk. Ama her ne olduysa bu büyüme ve yükseliş önce yavaşladı sonra durdu. 'Şimdiki durumu ise siz analiz edin!' Sahada oyuncularda ruh yok. İstek arzu mücadele son haftalarda kötü. Bu sezon kazandığımız 4 maçta sahada herkes mücadele ediyor kazanmak için herkes elinden gelenin fazlasını yapıyordu. Ama artık oyunculara bu hırsı bu motivasyonu sağlamak daha da zor hale gelmiş görünüyor. 'Camiadaki birlik beraberlik ne yazıkki eskisi gibi değil.'
Fenerbahçe maçına gelirsek; Mustafa Camunak ve perde arkasındakilerin seçtiği kadro ve taktikle sahaya çıktık. Alanyaspor, son dört yenilgide olduğu gibi Fenerbahçe maçına da kötü başladı. Yani 'Mesut Bakkal'ın ayrılması takım içerisinde hiçbirşeyi değiştirmemiş!' Ruh yok! Takımda bir skora isyan eden, yenilgiyi kabullenmeyen bir asilik, hırs yok. Sezon başından beri denenen ve hiçbir verim alınamayan bazı oyunculara güvenip sahaya sürmek yanlıştı bana göre. Hemde yedekte doğru düzgün şans bulamamış adamlar varken.
Sergen Yalçın, camiamıza hayırlı olsun. Sergen hocaya ve ekibine başarılar diliyorum. Tabii bir teknik adamın başarılı olabilmesi için saha oynanan futbol ve kadrodaki oyuncularla ilgili herşeyi bilmek yetmiyor bana göre. Camiayı da tanıması bilmesi gerekiyor. Alanya'ya gelen oyuncu, teknik adam veya bazı taraftar grupları, Alanya'ya tepeden bakıp küçümsüyorlar. Bunu gördük yaşadık biliyoruz. Bence hiçkimse Alanya'yı, rakibini küçümsemesin, hafife almasın...