2020 yılı dünya genelinde hiçbir millete iyi gelmedi, bu konuda sanırım hepimiz hemfikirizdir. Depremler, doğal afetler, dünyaca ünlü sevilen basketçi Kobe Bryant helikopter kazasında öldü, etrafımızda sevdiğimiz insanları kaybettik… Bir de bunlar yetmezmiş, yeterince acı çekmemişiz gibi etrafımız merhametsiz, vicdansız insanlarla doldu.
Sosyal medyada her gün gözüme garip garip yorumlar takılıyor. Van’daki çığda hayatını kaybeden şehitlerimiz, depremzedelerimiz, hayatını kaybeden bir sürü insan var. İnsanların acısı paylaşılması gerekirken, vicdanını buruşturup çöpe atmış insanlara gereksiz kinini kusuyor. ‘Oh iyi olmuş, aman ölsünler’ gibi yorumları gördükçe insanlığımdan iğrenir oldum.
Bunların yanında bir de otobüs durağında yine kendini ‘vicdanlı’ sanan bir varlıkla karşılaştım. Yaşlı bir teyze sokak kedisini beslemek isterken bu ‘vicdanlı’ şahıs, “Neden burada besliyorsun? Bunlar burada durunca ıslanıyor yemiyorlar. Bunların yeri var, trafonun dibine koyuyor millet” diyerek bağırdı. Bu arada teyzenin mama koyduğu yer de durağın kenarı bir kabın içi. Onun ıslandı yemiyorlar diye söylendiği yer durağın dışı ve doğal olarak Alanya’da günlerdir ‘sağanak yağmur’ yağdığı için ıslanmış kediler yiyememiş. Tabi ben teyzeye bu kadar çok bağırdığını görünce dayanamadım. Bu kadar kendisini neyin rahatsız ettiğini sorup dışarıda doğal olarak ıslandığı için teyze oraya koymuştur diyerek müdahale etmemesini istedim. Tabi adamın “Yarın bunu burada görürsem tekmelerim” demesiyle bende film koptu.
İnsanları gerçekten anlayamıyorum artık. Bu nasıl vicdansızlık, bu nasıl saçma sapan bir mantık? Sokaktaki gariban hayvanın kime ne zararı var? Depremde ölenlerin, özellikle küçük çocukların kime ne zararı var? Nasıl bu kadar vicdansız olabiliyorsunuz gerçekten? Ya ölüm arkadaş bu ölüm yada bir canlının canını yakmak nasıl bu kadar basit, bu kadar dilinize dolanabilecek bir şey oldu benim aklım bir türlü almıyor.
Yakın arkadaşlarımın kardeşi vefat etti mesela. Onların acısını en yakından ben gördüm, hissettim… Empati yapmamla birlikte zaten acılarını bir miktar anlayabildim ve elimden gelen desteği vermek benim için çok önemliydi. Ama bakıyorum mesela bazıları o kadar garip ki, kimisi dedikodu derdinde, kimisi ‘Komşular alışverişte görsün’ mantığında, kimisi gerçekten destek olmak niyetinde.
Yani demem o ki bu son dönemde yaşanan felaketlere, insanların bunlara verdiği tepkilere bakıyorum da birilerinin acısı birilerine sadece eğlence yazık…