Alanyaspor üzerinde karabasanlar olduğu üç hafta öncesi dönemde Camia kırılganlığın en üst seviyesine çıkmıştı. Yönetenler Kendi içlerinde güçlü durmaya çalışsalar da Alanya’nın %95’i korku tüneline girmiş hissi yaşıyordu. Hatta Tribünler Hocanın istifasını yüksek sesle istemeye başladı, oyuncular ağır şekilde eleştirilmeye başladı. Bizim gibi ortak akılla hareket edenler o dönemde iyi takımımız var, yapmamız gereken doğru adamları doğru yerde kullanmak derken bile dikkate alınmıyordu. Kısaca Antalyaspor maçı öncesi ortama kargaşa havası çökmüş, bir yenilgi ile tüm dengeler değişecek havası esiyordu.
İşte tam bu dönemde Gece uyumayanlar diye tabir ettiğim Alanyaspor Başkanı Hasan Çavuşoğlu ve yakın ekibi bir dizi çalışmalar başlattı. Bazıları kısmen basına yansısa da oyunculardan başlamak üzere topyekûn ayağa kalkış çalışmalarına girdiler. Önce Başkanımız Hocasına ve oyunculara güvendiğini ve yanlarında olduğunu tüm Alanya’ya deklare etti. Hatta sohbetimizde bana dediği’ ’bu sezon maddi sıkıntı yüzünden transferde geç kaldık, Hocanın eline hazır bir takım veremedik’ ’sözlerini daha sonra basına da açıkladı. Gece uyumayanlar teknik ekip ve oyuncularla birebir görüşmeleri hızlandırdı, Moral ve birliktelik toplantıları çoğaldı. Maddi sıkıntıları da aşmak için dilenciler yaftalamasına rağmen hiç görülmemiş şekilde birçok işletme ve otellere maddi destek için ziyaretler yapıldı. Bu çalışma ne kadar başarılı oldu bilemiyorum ama sonucunda Teknik Ekip ve oyuncular rahatlatıldı, maç öncesi Başkan ve Ekibi her şeyiyle hazır oldu.
Sonrasında ise gergin geçen Antalya maçı kazanıldı, deplasmanda GS ile berabere kalındı ve son olarak da Gaziantep maçı kazanıldı. Yani 3 hafta da uçurum kenarında iken şimdi 3 maçta 7 Puan toplandı. Bu maçlarda iyi veya kötü oyun konuşulur, tercihler eleştirilir ama Camia uçurumun kenarında bu seviyeye gelmenin sebeplerini herkes bilsin istedim. Nedeni ise eleştirmeyi iyi yapıyoruz ama aynı doğrulta da başarıyı alkışlamada eksiklerimiz var. Tam da buna uygun bir örnek vermek istiyorum. Alanyaspor’un kalbinin attığı yer olan ‘’Veysel Reis’le Alanyaspor’’sayfası maç sonuçlarında yapılan yorumlara bakıyorum. Maç kaybettiğimiz zaman yüzlerce eleştiri yorumları, kazandığımız zaman ise 25 kadar yorum. Galibiyeti kutlamak çok mu zor?
Eleştiriyi seviyoruz ama bu kadar fark olmaz. Kaybederken eleştirmeyi biliyorsak, kazanırken de övmeyi becerelim. Başarıyı övmek yalakalık değildir, aksine muhatabına daha çok çalışma şevki verir, moral ve isteklendirme katar, oyuncuları daha çok hırslandırır. Bu son sıkıntılı süreçte bunu yapamadık ve Camia kendi içinde ayağa kalktı ve sonuç ortada. Yine inişli çıkışlı grafikte çizebiliriz, bunlar bu oyunun kuralları. Önemli olan sonuca odaklı bu dünyada maratonun sonunda nerede olduğundur. Bu sefer bu kargaşa ortamından çabuk çıktık ama yine yaşanılması mümkündür. Umarım Camia bir daha böyle kendi haline bırakılmaz. Özellikle de kemik taraftar dediğimiz 2-3 bin taraftarlarımıza bu tür havalarda daha çok iş düşüyor.