İnsana ait güzel erdemlerden biridir vefalı olmak. Yapılan iyiliği unutmamak, yapılan iyiliğe iyilikle karşılıkta bulunmak, yapılan iyiliğin arkasından kötülük görülmesine rağmen unutmak...
Geçmişte yaşanan paylaşımları unutmamak ve unutturmamak sevgi ve dostluğun her daim yürekte olduğu hissini vererek saygıyla yaşatmaktır ahde vefalı olmak.
Vefa bu ise vefasız olan yaşadığımız zaman veya mekan mı? Yoksa biz miyiz?
En büyük sorunlarımızdan birinin vefasızlık olduğunu yalnızca düşünmüyor görüyorum. Unutmayalım ki insanı insan yapan ve onu erdemli kılan değerlerin başındadır ‘’Ahde Vefa.’’
Her şey yolunda giderken yol ayrımına gelindiğinde yoldan ayrılmak istemekte ahde vefasızlıktır ve ahde vefasız insan kuru ağaca benzer ne meyvesi olur ne de gölgesi dedikten sonra aynı başlığı taşıyan şiir ile veda ederken ‘’Ahde vefa’’ gösterebilen gönüllere selam olsun diyorum.
Vefasız İnsan Kuru Ağaca Benzer
Ağacı yer tutar başka yere salmaz,
Esen rüzgarda onun dalları kalmaz.
Zararı olur ama faydası olmaz,
Vefasız insan kuru ağaca benzer.
Vefalı olanlar oldukça tabidir,
Kötü olanın düşüncesi cebidir.
Vefalı kul meyveli ağaç gibidir,
Vefasız insan kuru ağaca benzer.
İyi olan insan Hak rızası güder,
Allah a inanır hak yoluna gider.
Vefalı olan vefa borcunu öder,
Vefasız insan kuru ağaca benzer.
Kalın sağlıcakla…